Studying the argument in challenging verses (Tahaddi) in argumentation theory

Document Type : research article

Authors

• Shadi Dogani ¹
• Azam Estaji ²
• Hosein Seyedi ³

¹ PhD in Linguistics, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

² Associate Professor in Linguistics, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

³ Professor in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

https://doi.org/10.22067/jallv13.i2.82099

Abstract

The purpose of this study is to examine the arguments used in Tahaddy verses based on Douglas Walton’s (2008) framework. In this study, we contrast the arguments presented by Tahaddy verses with Douglas Walton's (2008) arguments, and then examine each argument in turn. Muslims believe that God, as the creator of man and the absolute universe, provides the best argument for convincing people, so it seems crucial to examine the arguments in the Qur'an and make them known for their own benefit. Therefore, it is necessary to examine these arguments, since the results of this research might lead to a deeper and more accurate understanding of human logic based on God's knowledge of man. It is known that God asks the polytheists in five verses if they claim this Qur'an is a human word (and the word of the Prophet himself), then bring even one verse like them. These verses are called Tahaddy in the Qur'an. This type of argument seems to be a unique and exclusive type of argument that does not fit into Walton's context due to its idiomatic meaning. Following our review of the Tahaddy verses and comparison with Walton's argument schemas, the study came to the conclusion that the argument used in the Tahaddy did not correspond to any of the sixty cases Walton introduced. Therefore, we introduced Tahaddy as a new argument to this model with a new scheme.

Keywords

• Quran
• Tahaddy (challenge)
• Argument
• Argument Schemas

References

1. آلوسى، سیدمحمود. ( 1415). روح المعانى فى تفسیر القرآن العظی . بیروت: دار الکتب العلمیه.
2. ابن منظور، جمال الدین محمد. ( 1414). لسان العرب. بیروت: دارالصادر.
3. بیضاوى، عبدالله بن عمر. ( 1418). أنوار التنزیل و أسرار التأویل. بیروت: دار احیاء التراث العربى.
4. جوادی آملی، عبدالله .(1366).تفسیر موضوعی قرآن کریم. تهران: مرکز نشر فرهنگی رجاء.
5. رشیدرضا، محمد. ( 1973). تفسیر القرآن الحکیم(المنار).ط2. بیروت: دار المعرفه.
6. زمخشری، محمود بن عمر.( 1407). الکشا، ط3، بیروت: دار الکتاب العربی.
7. طباطبایی، سیدمحمدحسین(1385). سنن النبی؛ راه و رسم زندگی پیامبراکرم ترجمه محمد هادی فقهی. تهران: نشر مؤمنی.
8. طباطبایی، سیدمحمدحسین. (1379). قرآن در اسلام. چاپ نهم، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
9. طباطبایی، سیدمحمدحسین (1378). تفسیر المیزان.ترجمه محمد باقر موسوی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
10. طبرسی، فضل بن حسن. ( 1379). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
11. غرویان، محسن.(1378). آموزش منطق. چاپ یازدهم، قم: دارالعلم.
12. قمی، شیخ عباس (1386). سیره و صفات پیامبر اعظم. ترجمه لطیف راشدی .تهران: بین الملل.
13. کانوی، دیویدا; رانلد، مانسون(بی­تا)، مبانی استدلال. ترجمه: تورج قانونی. تهران: ققنوس.
14. کلی، دیوید. (1387). هنر استدلال با منطق نمادین. ترجمه امیر غلامی. قم: تبیان.
15. مصباح یزدی، محمدتقی.( 1387 ). قرآ‌ن‌شناسی . قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
16. مطهری، مرتضی .(1380). سیری در سیره نبوی. چاپ بیست و سوم. تهران: انتشارات صدرا.
17. معرفت، محمد هادی (1388). التمهید فی علوم القرآن، قم: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید.
18. مکارم شیرازی، ناصر. ( 1366 ). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتاب الاسلامیه.
19. مگی، برایان. (1392). سرگذشت فلسفه . ترجمه حسن کامشاد، تهران: نشر نی.
20. سلطانی بیرامی، اسماعیل. (1391). راز تحدی‌های گوناگون قرآن از منظر استاد مصباح. قرآن شناخت، 2، 85-108.
21. کفاش زاده, علی, ناظری, حسین, عرب, عباس. (1399). «بازخوانی ترجمه فارسی عبارت قرآنی«نفختَ فیه من روحی» (حجر: 29) با تکیه بر کارکرد استعاره واژه «نفختُ».مجله زبان و ادبیات عربی.سال دوازدهم .شماره 2.صص97-111.
22. اعتباری، زهرا (1392) «نظریه استدلال ورزی در تحلیل گفتمان انتقادی». پایان­نامه کارشناسی ارشد.دانشگاه فردوسی مشهد.

23. Aristotle, trans. E. S. Forster. (1928). On Sophistical Refutations. Loeb Classical Library. Cambridge, Mass.: Harvard University Press.
24. Baker, P. & Ellege, S. (2011). Key terms in discourse analysis. London: Continuum.
25. Barth, E. M. & Krabbe, E. C. W. (1982). From axiom to dialogue: A philosophical study of logics and argumentation. Berlin; New York: Walter De Gruyter.
26. Blair, J. A. (2012). Ground works in the Theory of Argumentation. London: Springer.
27. Eemeren, F.H. van. (2001). Crucial concepts in argumentation theory. Amsterdam: Amsterdam University Press.
28. Eemeren, F. H. van, Grootendorst, R., & Henkemans, A. F. S. (2002). Argumentation: Analysis,Evaluation, presentation. London: LEA.

in Austronesian languages. Natural Language and Linguistic Theory, 10, 375–414.

28. Eemeren, F. H. van, & Grootendorst, R. (2004). A systematic theory of argumentation: The pragma-dialectical approach. Cambridge: Cambridge University Press.
29. Van Eemeren, F. H., Houtlosser, P., & Henkemans, A. F. S. (2007). Argumentative indicators in discourse: A pragma-dialectical study. Netherland: Springer.128
30. Eemeren, F.H. van, Houtlosser, P., Ihnen, C. & Lewiński, M. (2010). “Contextual considerations in the evaluation of argumentation”. In C. Reed & C.W. Tindale (Eds.), Dialectics, dialogue and argumentation: An examination of Douglas Walton’s theories of reasoning and argument. (pp. 115-132). London: College Publications.
31. Luque, L. B. (2011). Giving reasons: A linguistic-pragmatic approach to Argumentation Theory. London: Springer.
32. Perelman, Ch., & Olbrechts-Tyteca, L. (1958). La nouvelle rhétorique: Traité de l’argumentation. Paris: Presses Universitaires de France.
33. Rodinson, Maxime (2002). Muhammad: Prophet of Islam. Tauris Parke Paperbacks. ISBN1-86064-827-
34. Toulmin, S. E. (1958). The uses of argument. Cambridge: Cambridge University Press.
35. Walton, D. N. (1989). Informal logic: A handbook for critical argumentation. Cambridge: Cambridge University Press.
36. Walton, D. N. (1996). Argumentation schemes for presumptive reasoning. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
37. Walton, D. N., Reed, C. (2001). “Applications of Argumentation Schemes”. In Citeseerx. Retrived from <http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.97.4791&rep=rep1&type=pdf>.
38. Walton, D. (2006). Fundamentals of argumentation theory. Cambridge: Cambridge University Press.130
39. Walton, D. (2007a). Dialogue theory for critical argumentation. Amesterdam/ Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
40. Walton, D. (2007b). Media argumentation: Dialectic, persuasion, and rhetoric.Cambridge: Cambridge University Press.
41. Walton, D. N. (1996). Argumentation schemes for presumptive reasoning. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
42. Walton, D. N., Reed, C. (2001). “Applications of Argumentation Schemes”. In Citeseerx. Retrived from <http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.97.4791&rep=rep1&type=pdf>.
43. Walton, D. N., Reed, C., Macagno, F. (2008). Argumentation Schemes. United States of America: Cambridge University Press