Rereading the Persian Translation of the Quranic Phrase نفختُ فیه من روحی (Al-Hijr: 29) based on the Metaphorical Function of the Word نفختُ

Document Type : research article

Authors

• Ali Kafashzadeh ¹
• Hossein Nazeri ²
• Abbas Arab ²

¹ PhD Candidate in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad Iran

² Associate Professor in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran

https://doi.org/10.22067/jallv12.i2.79331

Abstract

Metaphor has been frequently used in the Holy Quran. One of the reasons is undoubtedly  playing an essential function in expressing the intended meanings of the Qur'an. In this respect, translating metaphors of the Qur'an is more sensitive and complicated than it seems at first glance. It is necessary to pay attention to the function of metaphor because neglecting this critical feature when translating the Qur'an will significantly reduce its equal effect on the target language readership. Accordingly, the aim of this study was to prove, in a practical way, this function in translating metaphors of Qur'an into target language. For this purpose,  relying on the descriptive-analytical method and by referring to written sources, types of functions mentioned in  Muslim rhetorician's works for the Qur'an metaphors have been considered, then, we have mentioned the Qur'an textual arrangement as an important factor in determining functions of metaphors. Then, in the central part of the research, Specifically, we have analyzed Verse 29 of Surah Al-Hijr in terms of metaphorical functions as well as in terms of issues related to translative Equivalence, and have compared the efforts of "Khorramshahi," "Fooladvand," "Ayati" and "Meybodi" in their translation of this verse, In terms of metaphorical function. In the end, the result indicates that the reproduction of the intended Qur'anic phrase, through literal translation, reflects the objectification function of the metaphor in its entirety in Persian and Meybodi's mistranslation of the intended phrase is evidence of this fact that he was unaware of its metaphorical function.

Keywords

• Quran
• Metaphor
• Function
• Translation

References

1. قرآن کریم
2. آذرنوش، آذرتاش. (1381). فرهنگ معاصر عربی- فارسی. چ2، نشر نی: تهران.
3. ابن ابی­الاصبع. (1388). بدیع القرآن، ترجمه سید علی میرلوحی، آستان قدس رضوی: مشهد
4. ابن­عاشور، محمد طاهر. (د.­تا). تفسیر التحریر و التنویر. (د.م).
5. ابن­منظور، محمد بن مکرم. (بد.­تا). لسان العرب، بیروت: دار صادر
6. آیتی، عبدالمحمد. (1388). ترجمه قرآن کریم، جمهوری اسلامی. (بی­جا).
7. بیضاوی، عبدالله بن عمر. (د.­تا). تفسیر انوار التنزیل و اسرار التأویل. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
8. پاکتچی، احمد. (1395). ترجمه­شناسی قرآن کریم، چ2.تهران: دانشگاه امام صادق^(ع).
9. جرجانی، عبدالقاهر. (1991). اسرار البلاغه، تحقیق محمود محمد شاکر.جدّه:  دار المدنی.
10. خرمشاهی، بهاءالدین. (1386). ترجمه قرآن کریم.(بی­جا).
11. دهخدا، علی­اکبر. (1342). لغت­نامه. تهران: سازمان مدیریت و برنامه­ریزی کشور.
12. رضی، شریف. (د.­تا). تلخیص البیان فی مجازات القرآن. تحقیق علی محمود مقلد. بیروت: دار مکتبه الحیاه.
13. زمخشری، محمود بن عمر. (2009ا). تفسیر الکشاف عن حقایق التنزیل و.... تحقیق خلیل مأمون، چ3. بیروت: دارالمعرفه.
14. سیوطی، جلال­الدین. (د.­تا). الاتقان فی علوم القرآن. تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، عربستان سعودی: وزارت الشؤون الاسلامیه و الاوقاف و الدعوه.
15. صباغ، توفیق. (1392). استعاره­های قرآن: پوشش گفتاری در قرآن. ترجمه سید محمدحسین مرعشی.تهران: نگاه معاصر.
16. ضیف، شوقی. (1383). تاریخ و تطور علوم بلاغت. ترجمه محمدرضا ترکی. تهران: سمت.
17. طباطبایی، سید محمدحسین. (بی­تا). تفسیر المیزان. ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دارالعلم. 
18. عباس، فضل حسن. (1991). اعجاز القرآن الکریم. (د.م). 
19. فتوحی، محمود. (1390). سبک­ شناسی. تهران: سخن.
20. فولادوند، محمدمهدی. (1388). ترجمه قرآن کریم. (بی­جا).
21. فیض کاشانی، محسن. (1373). تفسیر صافی، تهران: مکتبه الصدر.
22. قائمی­نیا، علیرضا و دیگران. (1391). زبان استعاری و استعاره­های مفهومی. تهران: هرمس. 
23. قائمی­نیا، علیرضا. (1396). استعاره­های مفهومی و فضاهای قرآن. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
24. قلی­زاده، حیدر. (1380). مشکلات ساختاری ترجمه قرآن کریم. تبریز: مؤسسه تحقیقاتی علوم اسلامی – انسانی دانشگاه تبریز.
25. لطفی­پور ساعدی، کاظم. (1371). درآمدی به اصول و روش ترجمه. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
26. لطفی­پور ساعدی، کاظم. (1381). اصول و روش ترجمه. تهران: دانشگاه پیام نور.
27. مختار عمر، احمد. (2008).  معجم اللغه العربیه المعاصره.قاهره: عالم الکتاب.
28. معلوف، لویس. (د.­تا). المنجد فی اللغه و الادب و العلوم. بیروت: المطبعه الکاتولیکیه.
29. میبدی، ابوالفضل. (بی­تا). کشف الاسرار و عده الابرار. (بی­جا). 
30. نیومارک، پیتر. (1372). دوره آموزش فنون ترجمه، ترجمه منصور فهیم و سعید سبزیان. تهران: رهنما.
31. .انوار، امیر محمود و دیگران. (1389). «مبانی زیباییشناسی استعاره از دیدگاه عبدالقاهر جرجانی». پژوهشنامه زبان و ادبیات فارسی. سال دوم. شماره 8. ص20- 1.