From Persian “Estareh” to the Arabic “Ostura”: A Review of the Origin and Etymology of “Ostura

Document Type : research article

Author

• Bahar Seddighi

Assistant Professor in Arabic Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad, Iran

https://doi.org/10.22067/jallv13.i2.2103-1033

Abstract

.
The aim of this study was to illustrate a historical and revolutionary linguistic etymology of “Ostura” regarding the same other words as Persian “Estareh”, Hebrew “Estar” and Sami Aramic “Estar”, “Eshtar”, “Athtar”. There are various theories about myth and its function in the literature of nations and its influence in disciplines such as psychology, literature, criticism, religions and history. The study also depicts the connection between myth and Greek mythology and words such as story or history. The present research is different from other researches in terms of the recognition of the beliefs of western scientists about Ostura from a positivism evolutionary historical point of view and Darwinism historical process. In no other researches there is a clear and decisive view on the etymology of the myth, its signification, its true meaning at the beginning, and its place in ancient Iran and especially its connection with similar words. The results of the study show that since history has a close relationship with star and astronomy, Osturas are as well star mappings that represent the existence of resting stars in the very beginning of the history and also a recorder of the appearance of moving stars according to traditional human being. Therefore Ostura is found in a lot of star samples which are sun-born, moon-born or star-born. Moreover, it represents heavenly house of the gods and Ziggurats which are the eternal house of the immortal gods. This indicator is clearly seen in the name of the city which was built by Keyumars, that is, Babel (Bab+el/eel), which means Gates of the gods. 

Keywords

• Etymology
• Ostura
• Estareh
• Oshter
• Stars Timelines

References

1.       قرآن کریم

   1. آذران، حسین. (۱۳۸۲). واژه‎های ایرانی در زبان سوئدی. تهران: بلخ.
   2. ابن منظور، محمدبن مکرم .(1414). لسان العرب،المجلد4. بیروت: دار صادر.
   3. الیاده، میرچا.(1378). اسطوره ی بازگشت جاودانه. ترجمة بهمن سرکاراتی.تهران: قطره.
   4. امیری، رضا.(1388). هویت هرمس، مؤسس جاودان‏خرد. دوره‏ی جدید. شماره‏ی 4. پرتال جامع علوم انسانی.
   5. اونامونو –میگِل. دِ.(1360). درد جاودانگی، ترجمة بهاء الدین خرّمشاهی. تهران: امیرکبیر.
   6. بربریان، مانوئل.(1376). جستاری در پیشینة دانش کیهان و زمین در ایران‏ویچ. تهران: بلخ.
   7. بنونیست، امیل.(1354). دین ایرانی برپایه‏ی متن‏های مهم یونانی، برگردان : بهمن سرکاراتی. تهران: فرهنگ.
   8. بهار، مهرداد.(1376). از اسطوره تا تاریخ. تهران: چشمه.
   9. البیرونی، أبوریحان.(1923). الآثار الباقیة عن القرون الخالیة. بغداد: مکتبة المتنبی.
   10. حسینی زبیدی، مرتضی. (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. ج6 . بیروت: دار الفکر.
   11. الحمد، محمد عبدالحمید.(1999). التأثیر الآرامی فی الفکر العربی. دمشق: دار الطلیعة الجدیدة.
   12. رجبی، پرویز. (1397). هزاره‏های گمشده. ج1. تهران: توس.
   13. سوّاح، فراس. (1399). نخستین کنجکاوی خرد، پژوهشی در اساطیر شامات و میانرودان. برگردان. صدیقی، بهار. حیدریان شهری، أحمد رضا .تهران: جامی.
   14. صدیقی، بهار.(1395). پژواک اندیشه‏های بشری، رویکردی نوین به واژه‏شناسی و برابریابی. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
   15. ضیمران، محمد. (1389). گذار از جهان اسطوره به فلسفه. تهران: هرمس.
   16. طریحی، فخر الدین محمد.(1387). مجمع البحرین. تحقیق: حسینی اشکوری،أ. بی‌جا: مکتبة المرتضویة.
   17. علی، جواد.(1993). المفصل فی تاریخ العرب قبل الإسلام. بغداد: جامعة بغداد.
   18. کاپلستون، فردریک. (1368). تاریخ فلسفه، یونان و روم، ج1. برگردان: جلال مجتبوی. تهران: سروش.
   19. کدر، جرج. (2013). معجم آلهة العرب قبل الإسلام. بیروت: دار الساقی.
   20. گرین،راجر لنسلین (1366). اساطیر یونان. ترجمة عباس آقاجانی. تهران: سروش.
   21. گاتری. (1375). تاریخ فلسفة یونان. ج1. برگردان: مهدی قوام صفری.تهران: فکر روز.
   22. گرین،اجر لنسلین (1366). اساطیر یونان، از آغاز آفرینش تا عروج هراکلس. برگردان: عباس آقاجانی تهران: سروش.
   23. لوی. برول،لوسین.(1389). کارکردهای ذهنی در جوامع عقب مانده. ترجمة یدالله موقن .تهران: هرمس.
   24. محرر، ایرج.(1384). پیوند واژه های لری با دیگر زبان‏های آریایی. تهران: بلخ.
   25. مصاحب، غلامحسین.(1387). دائرۀ المعارف فارسی. ج3. تهران: امیرکبیر.
   26. مصطفوی، حسن. (1368). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. ج8. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
   27. معصومی، غلامرضا. (1388). دایره المعارف اساطیر و آیین‌های باستانی جهان جلد اول. تهران: سوره مهر .
   28. هاگرتی، ألکساندر.(1377). جهان اسطوره شناسی. ترجمة جلال ستاری، تهران: مرکز.
   29. .