نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشآموختة دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران،
2 دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران.
چکیده
تطبیق رویکرد شاعرانگی نظریهپردازان بهعنوان چارچوب نظری در تحلیل اشعار شاعران و بازخوانی شعر آنان، میتواند در شناخت جنبههای کارآمدِ حوزه معرفتی شاعران، سهم بسزایی داشته باشد. بهکارگیری نظریه بوطیقای فضای گاستون باشلار (۱۹۶۲) بهعنوان یک نظریهپرداز فرانسوی که با نگاهی منحصر به فرد، به توصیف فضاهای زیسته میپردازد، میتواند در امکانسنجی بهکارگیری این رویکرد، در تحلیل شعر معاصر مؤثر باشد. از این رو، سرودههای مصطفی جمالالدین (۱۹۹۶)، شاعر شیعیِ عراقی با دارا بودن ظرفیتهای لازم، بهعنوان نمونه انتخاب شده تا رویکرد وی، بهمنزله چارچوب نظری در تحلیل اشعار، استفاده شود. در پرتو اهمیت مسئله، پژوهش حاضر با تبیینِ کلیِ رهیافت بوطیقای فضای باشلار، در توصیف پدیدار فضا، و سنجشْ در نمونههای منتخب، با رویکرد کیفی و روش کتابخانهای توصیفی – تحلیلی به تطبیق نظریه باشلار بر دیوان شاعر مذکور میپردازد. از آنجاکه معیار، مفاهیمِ شاخص و بنیادی باشلار در بوطیقای فضا (مکان، فضا، مکانکاوی، مکاندوستی) بهمثابه مفاهیمی کاربردی و نه صرفاً نظری است. بنابراین، نویسنده مهمترین شاخصهای این نگرش تحلیلی را در نمونهها واکاوی کرده، و فضا، خانه و تخیل آن، بهعنوان یکی از مهمترین جنبههای بررسی انگارهها و تصاویر شاعرانه بررسیشدهاند. از دستاوردهای پژوهش آن است که شناخت فضا در شعر جمالالدین، اهمیت ویژهای در شناخت جهان ذهنی شاعر دارد. در شعر وی، فضا صبغهای وجودی، حسی، عاطفی داشته و بازنمودی از سکنی گزیدن شاعر است. از طرفی، فضا، نحوه مواجه شاعر با جهان بهمنزله مأمنی برای تخیل و سرپناهی روانی را متجلی کرده و عنصر فضا با جهان خیالیِ وی، پیوند خورده و مفهوم فضا و خانه تصویری از آرامش، صمیمت و حضور است. در یک نگاه کلی، از شعر جمالالدین چنین برمیآید که در یک مفهوم هستیشناسی عمومی در رابطهای شاعرانه که میان خرد و کلان وجود دارد، میتوان فضا را درک کرد. همخوانی و انطباق اغلب سرودههای شاعر با رهیافت بوطیقای فضای باشلار بهویژه در مفهوم مکاندوستی و توان این رویکرد پدیدارشناختی در تحلیل متون شعری، نیز از یافتههای پژوهش است.
کلیدواژهها
موضوعات
- ارسطو. (1400). بوطیقای ارسطو. ترجمه سعید هنرمند، چاپ دوم. تهران: چشمه.
- باشلار، غاستون. (198۴). جمالیات المکان. ترجمة غالب هلسا، ط۲. بیروت: المؤسسة الجامعیة للدراسات والنشر والتوزیع.
- --------. (1378). روانکاوی آتش. ترجمه جلال ستاری، چاپ دوم. تهران: توس.
- --------. (1391). بوطیقای فضا. ترجمه مریم کمالی و محمد شیربچه، تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
- پرتوی، پروین. (1392). پدیدارشناسی مکان. چاپ دوم. تهران: انتشارات فرهنگستان هنر.
- جمالالدین، مصطفی. (1995). دیوان مصطفی جمالالدین. ط ۱. بیروت: دار المؤرخ العربی.
- -----------. (1997). سید النخیل المقفی. ط 1. د.ن.
- حسن، شعبان. (1999). برونشفیک وباشلار بین الفلسفة والعلم دراسة نقدیة. ط ۲. بیروت: دار التنویر للطباعة والنشر.
- شار، آدم. (1394). کلبه هایدگر. ترجمه ایرج قانونی، تهران: نشر ثالث.
- صفوی، کوروش. (1399). زبانشناسی و ادبیات. ترجمه از مجموعه نویسندگان، چاپ پنجم. تهران: هرمس.
- الکرساوی، أحمد. (2018). مدخل إلی نظریة المعرفة. ط ۱. ریاض: مرکز تکوین للدراسات والأبحاث.
- نوربرگ شولتز، کریستیان. (۱۳۹۳). گزینهای از معماری: معنا و مکان. ترجمه ویدا نوروز برازجانی، تهران: پرهام نقش.
- وقیدی، محمد. (1980). فلسفة المعرفة عند غاستون باشلار. ط 1، بیروت: دار الطلیعة للطباعة والنشر.
- اگنتر، نولد. (1384). «مفهوم انسانشناسانه فضا: نظریه اتو فردریش بالنو در باب مفهوم انسانشناختی فضا»، نشریه باغ نظر، ترجمه مونا کعبیان، دوره دوم. شماره 4، صص 25-42.
- . اقبالی، عباس. (۱۳۸۸). «تصویرهای شنیداری در معلّقات سبع»، مجله زبان و ادبیات عربی، دوره یکم. شماره ۱، صص ۲۵ – ۴۰. Doi:10.22067/jall.v1i1.3008
- پیرانیشال،علی،زهرا ایزدی.(1402).«خوانش پدیدارشناسانه قصیده شجرة القمر از نازکالملائکه براساسنظریه هوسرل»، مجله زبان و ادبیات عربی، دوره پانزدهم. شماره 4، صص 1 –19.Doi:10.22067/jallv15.i4.2308-1307
- . حجت، عیسی، فرهنگ مظفر، سیده پوراندخت سعادتی. (1396). «تبیین صفات تأثیرگذار خانه در شکل گیری دلبستگی انسان به آن (ارائه یک مدل فرایند علی)،» نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره بیست و دوم. شماره 2، صص 50-63. Doi:10.22059/jfaup.2017.63994
- ستاری، جلال.( 1352). «نظریه گاستون باشلار درباره جوهر تخیل در ادبیات»، مجله رودکی، شماره بیست، صص71-88 .
- بلهاشمی، أمینة. (۲۰۱۶). «المکان فی الشعر الجزائری الحدیث من ۱۹۵۰ إلی ۲۰۱۰». رسالة الدکتوره فی قسم اللغة العربیة وآدابها. جامعة تلمسان الجزائر.
ارسال نظر در مورد این مقاله