رضا افخمی عقدا؛ محسن زمانی؛ وصال میمندی
چکیده
شعر بستری مناسب برای بیان ذهنیات، تجسم احساسات و تجلّی اندیشهها، نگرشها و آرمانهاست و سبکشناسی نیز ابزاری مناسب برای شناسایی هویّت انسانی، علمی، ادبی و ایدئولوژیک شاعر و نفوذ به دنیای درون اوست. سبکشناسی جدید علاوه بر مباحث سبکشناسی سنّتی، به محتوا، تأثیرگذاری افکار، اندیشهها، ایدئولوژی، مخاطبان و حتی فضای خلق ...
بیشتر
شعر بستری مناسب برای بیان ذهنیات، تجسم احساسات و تجلّی اندیشهها، نگرشها و آرمانهاست و سبکشناسی نیز ابزاری مناسب برای شناسایی هویّت انسانی، علمی، ادبی و ایدئولوژیک شاعر و نفوذ به دنیای درون اوست. سبکشناسی جدید علاوه بر مباحث سبکشناسی سنّتی، به محتوا، تأثیرگذاری افکار، اندیشهها، ایدئولوژی، مخاطبان و حتی فضای خلق اثر توجه دارد و به بررسی این موارد در لایههای زبانی، ادبی و اندیشگانی میپردازد تا بتواند تصویر دقیقتری از شاعر ارائه دهد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی موضوعات محوری قصیده «عبدالله الإرهابی» و تقابل اندیشه و اعتقاد شاعر با اندیشه حکّام و سران عربی و نمود آن در لایههای مختلف زبانی، ادبی و اندیشگانی و همچنین چگونگی رویکرد شاعر با مسائل سیاسی-اجتماعی به روش توصیفی–تحلیلی انجام شده است. یافتههای تحقیق نشان داد که شاعر ضمن اعتقاد به مفاهیم بلند اسلامی و دینی چون شهادت، پایداری، قصاص، حمایت از مظلوم و... و با رویکرد واقعگرایانه و عینی به مسائل جامعه، به مقابله با ظلم و ستم طبقه حاکم و اهداف سازشکارانه آنان با دشمنان بیگانه پرداخته و بر قیام مسلحانه بهعنوان تنها راهحل کارآمد در مقابله با اندیشه و اهداف آنان تأکید میورزد؛ بهگونهای که این تقابل اندیشه را میتوان در سطوح مختلف زبانی قصیده بهویژه در سطح واژگان با بسامد واژگان حسی و رمزگان انقلابی و در سطح ادبی در تشبیهات حسی و ملموس شاعر و تضاد معانی دنبال نمود که سبکی صریح، حسی، هیجانی و واقعگرایانه به این قصیده شاعر بخشیده است.